واقعا حیفه که آدم نمیتونه روح و روانش رو بیاره نشون بده و بگه ببین چیکارش کردی!!!!!!!
خوش باشی جونم هرکجا هستی میدونم میایی سر میزنی اینجا بهم
یادته گفته بودم اینجا تنهایی جایی هست که تا آخر عمرم میتونم برات از دلم بگم از حالم بگم...
چه روزایی گذشت و گذشت...
این سوی زندگی من و تو هستیم و آن سوی دیگر سر نوشت !این سو دستها در دست هم است و آن سو عاقبت این عشق !به راستی آخر این داستان چگونه است ؟ تلخ یا شیرین ؟سهم من و تو جدایی است یا برابر است با تولد زندگی مان ؟چه زیباست لحظه ای که من بهسهم خویش رسیده باشم و تو نیز به ارزوی خود !چه زیباست لحظه ای که سر نوشت با دسته گلی سرخ به استقبال ما خواهد آمد!چه تلخ است لحظه جدایی ما و چه غم انگیز است لحظه خداحافظی ما !این سوی زندگی ما در تب و تاب یک دیدار می باشیم ....و آن سوی زندگی یک علامت سوال در آخر قصه من و تو دیده می شود !آیا ما به هم میرسیم یا نمیرسیم ؟
سرانجام این داستان به کجا ختم خواهد شد ؟
اولین پست بعد از چندین سال پر از غم
عاقبت داستان ما هم جدایی بود و نرسیدن و حسرت...
این متن پیامی بود که برام فرستاده بودی هنوز دونه به دونه یادم میاد حرفاتو. الان تو زندگی جدیدت با بچت و...... فقط من موندم و یه عالمه حسرت 😞
آخرین روز از آخرین بهار از سال 1399،
31/3/1399
رفتی به آرزوی خودت رسیدی بعد از این همه سال دلم را زیر پایت له کردی و رفتی.
نمیدانم لیاقتت نفرن است یا دعا...
انقدر زخمت کاری و عمیق بود که دیگر نیازی به مرحم ندارم.
3آبان ماه 1394 روز مرگ من بود با رفتنت داغ بر دلم نهادی شاید این وبلاگ را یادت باشد هنوز کاش بیایی و ببینی چه داغونم.
مرا نخواتس بعد از ینهمه خاطره عشق شوق .من وجودم را به تو بخشیدم روحم قلبم جسمم ولی تو خیلی بی رحمی .
بانوی زندگیت را هم دیدم ارزویم نه خوشبختبت است نه بدبختیت فقط میخواهم روزی جواب سوالات بی جوابم را بهم پس دهی.
چرا رفتی ؟به کدامین کار نکرده؟
به کدامین گناه؟دروغ>؟
داغت دلم را سوزاند لهم کرد .خیلی زود فراموش شدم بعد از 9 سال .چجوری دلت اومد بری...چجوری طاقت آوردی ؟فقط آه می کشم تا خدا صدایم را بشنود فقط امیدوارم تاوان این دل شکستن من برایت سنگین تمام شود...
اولش درد داره یه کم
بعدش جای خالی بودن جاش چند روز رو اعصابته
بعدشم انگار نه انگار که
روزی دندونی اونجا بوده
و این درست حکایت بعضی از آدمای زندگیمونه...
دوباره
بـــــور میزنـــم ورق هـای زندگــــــی ام را
شایــــــد در فــال جـــدید
تصـــادفا عاشــــــــقم
شـــدی
شایــــــد ...
هرکسي را که دوسـت بـداري از او ضعيف تري
زيرا براي “راضـي نگـه داشتـنش”
از قــــــبل هم باید حدس مـــــی زدم می روی
“رفـــــــتنــــ ” همیشہ
حتی در دستور زبان فارســـی
“لــــــازمـــ” است…
هزار بار بهتراست
از بودن با کسی که
بودنش دروغ محض است
دلش که هیچ...
حواسش هم باتو نیست
وقتی با تو آشنا شدم؛